Do Szczecina pierwsze trzy Siostry Boromeuszki przybyły 21 listopada 1867 r. Zajmowały się pielęgnowaniem chorych po domach, uczyły kobiety robót domowych, opiekowały się rannymi żołnierzami. Od roku 1871 boromeuszki opiekowały się sierotami i chorymi w domach.
Początkowo swoją działalność Siostry prowadziły w wynajętym mieszkaniu, gdzie same też mieszkały. Ze względu na poszerzający się zakres działalności siostry otrzymały dom przy pl. Mariackim. Patrząc w przyszłość zmieniły dom przy placu Mariackim w Szczecinie na stary dom z parcelą przy dzisiejszej al. Wyzwolenia 52. Budowę kompleksu w , którym obecnie się znajdujemy rozpoczęto w 1910 roku w październiku. Ideą sióstr Boromeuszek było założenie ośrodka dla chorych i ubogich. Jako pierwszy z nowo budowanego kompleksu powstał kościół w stylu barokowym, pod wezwaniem Świętej Rodziny ( poświęcony w maju 1911 roku). Następnie oddano do użytku nowocześnie urządzony budynek szpitala ( w marcu 1913 roku) .
Fundacja św. Karola Boromeusza, bo taką nazwę nosił ten kompleks budynków, była najnowocześniejszą placówką medyczną w mieście z oddziałami chirurgicznym, ginekologiczno – położniczym, internistycznym, miała własne laboratorium, kuchnię, piekarnię, pralnię. Na wyposażeniu szpitala był też aparat
Rentgenowski. W pierwszym roku działalności w szpitalu przyjęto 548 osób. W kolejnych latach powstał w kompleksie w 1929 roku żłobek a następnie sierociniec 1930 dla 100 dzieci.
Przed domem, w centralnym miejscu ogrodu, Siostry ustawiły figurę św. Karola Boromeusza, która obecnie znajduje się przy wejściu głównym naszego Instytutu. Posługa i praca na rzecz potrzebujących i cierpiących cieszyła się dużym uznaniem społeczeństwa ponieważ siostry opiekowały się wszystkimi chorymi i sierotami bez względu na pochodzenie i wyznanie.
Liczba świadczących posługę sióstr Boromeuszek ulegała zwiększeniu i w roku 1944 było ich 40.
W dniu 2023-11-15 w Instytucie Medycznym im. Jana Pawła II odsłonięto tablicę upamiętniającą dzieło Zgromadzenia, które zawsze pozostawało wierne słowom swojego patrona Świętego Karola Boromeusza:
Wszelka chwała Bogu,
wszelkie dobro bliźniemu
wszelki trud dla mnie.
